Zondag 28 april organiseren de platformen “La coordination des sans papiers de Belgique” en “Niemand is Ilegaal” een betoging voor een regering die de mensen zonder wettig verblijf regulariseert. Wij steunen deze actie en geven afspraak aan iedereen om 14u aan het Noord-Station.
Door het huidige beleid zijn mensen zonder papieren in de praktijk mensen zonder rechten. Duizenden mensen, ook kinderen, worden in een onzeker bestaan geduwd. Bovendien zorgt het voor wanpraktijken door figuren die misbruik maken van de situatie om mensen uit te buiten. Dit gaat ten koste van de hele samenleving. Daarom neemt de vzw Vriendschap zonder grenzen op 28 april deel aan de betoging voor de regularisatie van mensen zonder papieren.
Het huidige beleid draagt ertoe bij dat mensen zonder papieren in de praktijk mensen zonder rechten zijn: ze hebben geen ziekte- of werkloosheidsverzekering, het is voor hun zo goed als onbegonnen werk om een klacht neer te leggen, bijvoorbeeld tegen een werkgever die hen uitbuit, ze hebben moeilijk toegang tot gezondheidszorg of een deftige woning, ze worden in gesloten centra opgesloten op basis van een simpel administratief besluit, met daarbovenop worden ze soms nog uitgewezen naar een niet-democratisch land waar ellende en geweld heersen of waar ze geen enkele band meer mee hebben.
Deze mensen worden klemgezet in een situatie van grote onveiligheid en armoede. Vaak worden ze uitgebuit door weinig scrupuleuze bedrijven, want om te overleven moeten ze in het zwart werken. Denk maar aan werknemers als Mohamed, die meegewerkt heeft aan de renovatie van het metrostation Kunst-Wet, en Mounir, een van de mensen die meehielpen om de appartementen van de Anderlechtse Haard schoon te maken en plots al hun rechten werden ontnomen. Denk maar aan Jorge, die onwel was geworden op een werf en overleed nadat zijn werkgever hem in Brussel op straat dumpte … In Brussel zouden 100.000 mensen in de illegaliteit leven. Je zou kunnen spreken van een twintigste gemeente van het Brussels Gewest, maar dan een die volledig vergeten wordt.
Meer repressie
De voorbije jaren werd het beleid steeds repressiever. Sinds 2015 immers moeten mensen zonder papieren een administratieve vergoeding betalen als ze een regularisatieaanvraag doen. De regering hoopt daarmee dergelijke aanvragen te ontmoedigen. In 2016 verkondigde de staatssecretaris voor Asiel en Migratie dat hij het aantal plaatsen in gesloten centra wou verhogen, de opsluitingsduur tot 18 maanden wou opvoeren, de arrestatie van illegalen wou vergemakkelijken en het aantal uitwijzingen wou opdrijven. Binnenkort zullen in België weer gezinnen met kinderen opgesloten worden, ondanks veroordelingen door nationale en internationale rechtbanken. Maar een recente belangrijke gerechtelijke uitspraak heeft er voor gezorgd dat de opsluiting van kinderen in het Centrum 127 bis opgeschort werd. Het bewijs dat dat strijden voor democratische rechten kan en dat we moeten verder gaan.
In 1999 en in 2009 kwamen er onder druk van grote burger- en solidariteitsbewegingen twee regularisatiecampagnes in ons land. De criteria die de basis vormden voor die regularisatierondes waren een lange asielprocedure, de onmogelijkheid om naar het land van oorsprong terug te keren, een ernstige ziekte, sociale banden of een duurzame verankering, met name door werk. Wij hebben actief deze campagnes verdedigd en waren zeer blij met hun succes. Spijtig genoeg werd geen enkel van deze regels ingeschreven in de wet…. En vandaag, is het nog steeds arbitrair en onzekerheid die te toekomst van duizenden personen bepaald.
Slecht één oplossing: regularisatie, volgens objectieve en permanentie regels.
De regularisatie van mensen zonder papieren mag niet langer afhankelijk zijn van de willekeur van de Dienst Vreemdelingenzaken, een dienst die onder de rechtstreekse bevoegdheid van de minister valt. Ze mag niet meer geval per geval gebeuren, zonder duidelijke regels. Het is hoog tijd dat die criteria in een wet worden gegoten. Bovendien moeten de regularisatieaanvragen behandeld worden door een onafhankelijke commissie die bestaat uit vertegenwoordigers van het middenveld.
Mensen migreren omdat ze moeten vluchten voor onwaardige levensomstandigheden, die het gevolg zijn van het systeem waarin we leven. En die omstandigheden worden alleen maar erger: oorlog, uitbuiting van het zuiden door het noorden, de opwarming van het klimaat, etc. Iedereen heeft het recht een toekomst voor zijn kinderen te willen. Het is onaanvaardbaar dat mensen zonder papieren als criminelen worden behandeld, gereduceerd worden tot een onderklasse die naar believen kan worden uitgebuit, en gemarginaliseerd en uitgesloten wordt.
Wij roepen iedereen op om mee te doen met de betoging van 28 april.
La Coordination des Sans-Papiers heeft een uitgebreid kwalitatief onderzoek verricht omtrent de situatie van mensen zonder papieren in België. Een bron aan informatie die helpt om de verschillende leefsituaties van de mensen te objectiveren.Met concrete en zinvolle voorstellen om politiekers de weg te tonen. Heel veel kleine en grote dingen kunnen gedaan worden om de leefsituatie van verschillende mensen en families te verbeteren. hier te lezen!