Eind juli vertrekken we met een delegatie, onder leiding van vriendschap zonder grenzen, naar Guinée Conakry. Het zal exact 20 jaar geleden zijn dat #Yaguine en #Fodé, 2 tieners uit Guinee, van huis vertrokken zijn. Een paar dagen later werden hun lichamen gevonden op het vliegveld van Zaventem in het landingsgestel van een Sabena vliegtuig. Bij onze terugkeer organiseren we op 9 augustus in Brussel een herdenking van deze trieste verjaardag.

De dood van Yaguine en Fodé is een tragedie van zowel hoop als wanhoop, wat voor velen een gewetensschok was ten opzichte van het Europees migratiebeleid en ten opzichte van de opgelegde armoede aan de bevolking van Afrika. Op dat moment waren het onze kameraden, met Riet Dhont en de jongeren van Rode Jeugd, die moeite gedaan hebben om de families te vinden en die ook de repatriëring en de begrafenis georganiseerd hebben. Wij publiceerden ook de brief die gevonden werd in de spullen van deze twee jonge mensen. Deze luidde als volgt: “Voor wat onze problemen betreft, hebben wij: de oorlog, de ziekten, de voeding enzovoort. Wat de kinderrechten betreft, in Afrika, en vooral in Guinee, hebben wij veel scholen maar een groot gebrek aan opvoeding en onderwijs, behalve in de privéscholen, waar men een goede opvoeding en goed onderwijs kan krijgen, maar men moet een grote som geld hebben, en onze ouders zijn arm, het belangrijkste is dat ze ons voeden”.

Twee jaar na onze reis naar Libanon, waar we geconfronteerd werden met de realiteit van vluchtelingen, slachtoffers van oorlogen, reizen we naar Guinee. We zullen er moeders ontmoeten die zich organiseren, zodat hun kinderen bij hen blijven eerder dan te sterven in het Middellandse-Zeegebied of als slaaf in Libië eindigen. We zullen ook mensen ontmoeten die dagelijks strijden, vooral in de mijnregio’s, zodat de vernietiging van de wijken en de uitbuiting van de mensen en al hun rijkdom stopt.
We komen hier terug met al deze verhalen/getuigenissen en deze oproepen om te vechten tegen het huidige systeem . Voor veilige en legale manieren om te vluchten, maar ook voor de opbouw van een samenleving die mensen in staat stelt om in vrede te leven en zich te ontwikkelen door het toekennen van hun rijkdom.